Artykuł sponsorowany

Jak sporządzić testament i jakie są najważniejsze zasady dziedziczenia

Jak sporządzić testament i jakie są najważniejsze zasady dziedziczenia

Testament można sporządzić samodzielnie lub u notariusza. Najważniejsze to: zachować właściwą formę (pisemną zgodnie z przepisami), jasno wskazać spadkobierców i podział majątku, podpisać dokument oraz – dla pewności datować. W polskim prawie nie ma testamentów wspólnych małżonków, a wydziedziczenie wymaga wskazania konkretnej przyczyny. Poniżej znajdziesz praktyczne zasady i przykłady, które pomogą uniknąć błędów.

Przeczytaj również: Przyczyny powstawania długów i jak im zapobiegać

Formy testamentu i kiedy którą wybrać

Testament własnoręczny (holograficzny) sporządza się w całości własnoręcznie, od pierwszego do ostatniego słowa. Musi zawierać czytelny podpis; umieszczenie daty jest bardzo pomocne, zwłaszcza gdy istnieje więcej niż jeden dokument. Druk, komputer, maszyna do pisania lub dyktowanie innej osobie powodują nieważność tej formy.

Testament notarialny powstaje w formie aktu notarialnego. Notariusz odczytuje treść, weryfikuje tożsamość i zdolność do czynności prawnych testatora oraz dba o zgodność z przepisami. Ta forma jest trudniejsza do podważenia z powodów formalnych, co ogranicza spory między spadkobiercami. Informacyjnie: więcej o procedurze znajdziesz na stronie Testamenty w Gdańsku.

Testament urzędowy (allograficzny) polega na oświadczeniu woli złożonym wobec wójta/burmistrza/prezydenta miasta, starosty, marszałka, sekretarza powiatu/gminy lub kierownika USC, w obecności dwóch świadków. Następnie sporządza się protokół i odczytuje go testatorowi do zatwierdzenia.

Formy szczególne (np. testament ustny) są możliwe w wyjątkowych okolicznościach, takich jak bezpośrednie zagrożenie życia lub niemożność zachowania zwykłej formy. Obowiązują wtedy krótsze terminy i dodatkowe wymogi świadków lub stwierdzenia treści.

Kto może sporządzić ważny testament

Testament sporządza osoba pełnoletnia, posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych i działająca świadomie oraz swobodnie. Osoba ubezwłasnowolniona nie może ważnie rozporządzać majątkiem na wypadek śmierci.

Testament to jednostronne oświadczenie woli. Nie można go sporządzić „wspólnie” z inną osobą. Testament wspólny (np. małżonków w jednym dokumencie) w polskim prawie jest nieważny.

Co wpisać do treści testamentu

Podstawą jest jasne wskazanie spadkobierców, najlepiej z pełnymi danymi: imię, nazwisko, PESEL, pokrewieństwo, a gdy to możliwe – adres. Należy jednoznacznie opisać, jakie prawa mają otrzymać, np. udziały procentowe w całej masie spadkowej.

Można przypisać konkretne składniki majątku określonym osobom (np. mieszkanie przy wskazanym adresie, rachunek bankowy, udziały w spółce). Warto posługiwać się precyzyjnymi oznaczeniami: numer księgi wieczystej, marka i numer rejestracyjny pojazdu, numer rachunku, opis dzieł sztuki.

Jeżeli testator chce wydziedziczyć zstępnych, małżonka lub rodziców (pozbawić ich prawa do zachowku), musi wskazać w testamencie konkretną przyczynę ustawową, np. uporczywe postępowanie wbrew woli spadkodawcy w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego, ciężkie zaniedbywanie obowiązków rodzinnych. Ogólne sformułowania bez faktów bywają niewystarczające.

Warto rozważyć powołanie zastępczego spadkobiercy na wypadek, gdyby wskazana osoba nie chciała lub nie mogła dziedziczyć (np. zmarła wcześniej). To ogranicza ryzyko dziedziczenia według ustawy wbrew zamiarowi testatora.

Podpis, data, poprawki i przechowywanie

Podpis testatora jest obowiązkowy w każdej formie pisemnej. Powinien być złożony pod pełną treścią oświadczenia. Data nie jest bezwzględnie konieczna w testamencie własnoręcznym, ale pomaga ustalić, który dokument jest nowszy i ważny, gdy istnieje kilka wersji.

Poprawek w testamencie własnoręcznym dokonuj czytelnie i ostrożnie. Jeżeli zmiany są istotne, bezpieczniej sporządzić nowy testament. Najnowszy co do daty uchyla sprzeczne postanowienia wcześniejsze.

Dokument należy przechowywać w miejscu znanym zaufanej osobie lub zarejestrować informację o jego istnieniu w odpowiednich rejestrach dostępnych u notariusza. Rozważ przekazanie egzemplarza do depozytu notarialnego, jeżeli forma testamentu na to pozwala.

Zasady dziedziczenia: testamentowe i ustawowe

Dziedziczenie testamentowe ma pierwszeństwo. Sąd bierze pod uwagę ostatnią, ważną wolę spadkodawcy. Gdy testamentu brak lub jest nieważny, działa dziedziczenie ustawowe.

W dziedziczeniu ustawowym pierwszeństwo mają zstępni (dzieci, wnuki) oraz małżonek. Gdy ich brak, dziedziczą rodzice, rodzeństwo i dalsi krewni – według przepisanych przez ustawę kręgów pokrewieństwa. Udział małżonka różni się w zależności od tego, z kim dziedziczy (np. z dziećmi lub z rodzicami spadkodawcy).

Niezależnie od testamentu, niektórzy bliscy mogą żądać zachowku (co do zasady: małżonek, zstępni, rodzice – jeżeli by dziedziczyli ustawowo). Wydziedziczenie jest wyjątkiem i wymaga wyraźnej, uzasadnionej podstawy wskazanej w testamencie.

Typowe błędy i jak ich uniknąć

  • Dyktowanie treści i przepisanie na komputerze przy testamencie własnoręcznym – dokument będzie nieważny. Pisz cały tekst ręcznie i podpisz.
  • Brak identyfikacji spadkobierców – używaj pełnych danych, aby uniknąć pomyłek osób o tym samym nazwisku.
  • Niespójny podział majątku – określ kolejność i proporcje (np. udziały procentowe), wskaż zastępców na wypadek odrzucenia spadku.
  • Niedokładne opisy składników – podawaj numery ksiąg wieczystych, PESEL, numery kont, aby ułatwić wykonanie testamentu.
  • Wspólne oświadczenie małżonków – testament wspólny jest nieważny; każdy sporządza własny dokument.

Krótki wzorzec myślenia przy sporządzaniu testamentu

1) Kto dziedziczy? Wskaż osoby i ich udziały; 2) Co dziedziczą? Opisz składniki lub pozostaw udziały w całości masy; 3) Co w razie zmiany okoliczności? Dodaj spadkobierców zastępczych; 4) Czy chcesz kogoś wydziedziczyć? Uzasadnij zgodnie z przepisami; 5) Jaka forma? Własnoręczny czy notarialny; 6) Podpis i data; 7) Gdzie będzie przechowywany dokument.

Przykładowe sformułowania, które ułatwiają jednoznaczność

„Powołuję do spadku po mnie: Annę Nowak, PESEL 00000000000, w udziale 1/2 oraz Jana Nowaka, PESEL 11111111111, w udziale 1/2.”

„Zobowiązuję, aby mieszkanie położone w Gdańsku przy ul. …, dla którego Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą nr …, przypadło Piotrowi Kowalskiemu, PESEL …, jako zapis windykacyjny w testamencie notarialnym.”

„Na wypadek, gdyby którykolwiek ze wskazanych spadkobierców nie chciał lub nie mógł dziedziczyć, powołuję Marię Kowalską, PESEL …, na jego miejsce.”

„Wydziedziczam … z powodu uporczywego uchylania się od wykonywania obowiązków rodzinnych wobec mnie, co przejawiało się w … (konkretne fakty).”

Kiedy rozważyć formę notarialną

Warto ją wybrać, gdy rozporządzasz majątkiem o znacznej wartości, chcesz ustanowić zapis windykacyjny (możliwy wyłącznie w akcie notarialnym), przewidujesz spory rodzinne lub potrzebujesz wsparcia przy skomplikowanym podziale składników. Forma notarialna pomaga także przy rejestracji informacji o testamencie i bezpiecznym przechowywaniu dokumentu zgodnie z przepisami.

Najważniejsze do zapamiętania

  • Forma decyduje o ważności: własnoręczny pisz ręcznie i podpisz; notarialny zapewnia większą formalną ochronę.
  • Precyzja treści ogranicza spory: pełne dane spadkobierców, jasne udziały, opisy składników majątku.
  • Testament wspólny w Polsce jest nieważny; każdy sporządza własny dokument.
  • Wydziedziczenie wymaga wskazania ustawowej, konkretnej przyczyny.
  • Data pomaga ustalić, który dokument obowiązuje, gdy jest ich kilka.

Treść ma charakter informacyjny i nie stanowi porady prawnej. W sprawach indywidualnych zastosowanie mają przepisy prawa oraz okoliczności konkretnego przypadku.